Pluk een gedicht!

Wekelijks berichten of posts op social media, nieuwsbrieven om je volgers up-to-date te houden… het lijkt goed te zijn voor algoritmes, naamsbekendheid, positionering in de markt en misschien nog wel veel meer mooie dingen. Ik heb er vorig jaar zelfs een cursus voor gevolgd, maar ben er helaas niet zo goed in. Of misschien wel ronduit slecht, want ik heb zojuist per abuis blijkbaar een bericht over een oude blog verstuurd én ik kom er tot mijn grote schrik achter, dat de laatste die jullie van mij ontvingen van alweer bijna twee jaar geleden dateert. Het gaat weer lekker…

Terwijl er ondertussen zoveel leuke en mooie dingen zijn gebeurd!

Grote en kleine verrassingen…

Natuurlijk de vakjurynominatie van Ik mis je in alle kleuren voor de Yarden Afscheidsprijs 2017, waarbij we weliswaar niet gewonnen hebben, maar ontzettend blij waren met de eervolle derde plaats! Begin dit jaar stond het boek tot mijn grote verrassing zowaar ook in de top tien van best beoordeelde Nederlandstalige poëzie op Bol.com en daar werd ik toch wel even stil van. Wat ooit begon in een hele verdrietige periode in mijn leven, vult het nu elke dag met veel enthousiasme en voldoening. En de waardering van anderen is daarbij natuurlijk een zeer welkom cadeautje!

Afgelopen september ging het boek alweer voor de derde keer naar de drukker en kwam er in een heel nieuw jasje vandaan. Andere vormgeving weliswaar en een paar nieuwe gedichten, maar verder nog steeds de oude, vertrouwde inhoud  kleurrijke illustraties.

Ook Warboel vindt langzamerhand haar weg naar o.a. scholen, kindercoaches en gezinnen, maar vooral natuurlijk naar de kinderen zelf. Er waren beurzen, informatie- en kunstmarkten, lezingen, voordrachten op scholen of op kunstmanifestaties en nog veel meer.

Het mooist van alles blijven echter al die pareltjes van lieve woorden, die je soms zomaar van onbekende mensen cadeau krijgt. Zo mailde een vrouw van 84, dat het gedicht Ik droom je haar zestig jaar geleden overleden baby weer even heel dichtbij had gebracht. En zo’n reactie inspireert mij meer dan wat voor algoritme of content calendar dan ook.

De Gedichtentuin

Inspiratie die zich afgelopen zomer o.a. heeft vertaald in een heel nieuw zilverensleutel-project, namelijk De Gedichtentuin. Afscheidspoëzie in de vorm van een betaalbaar abonnement. Elke maand een exclusief gedicht in de brievenbus op sterk offwhite biotop papier en een duurzame verzamelmap cadeau, om al die gedichten in te bewaren.

Niet alleen voor degenen die vanuit hun professie soms op zoek zijn naar een mooi en toepasselijk gedicht, zoals mijn collega’s in de uitvaart- en rouwbranche, maar natuurlijk ook en vooral voor iedereen die afscheid heeft moeten nemen van een dierbaar iemand.

Mocht het je aanspreken, klik dan hier voor meer informatie.

Tot zover de update! Streven is mijn volgende blog niet weer twee jaar te laten wachten, maar ach, het is alweer bijna kerst, dus wie weet…

Hartelijke groet voor allemaal,

Margreet