Voor de lieve vrede
Voor de lieve vrede… misschien wel het meest haalbare nu. Geen geroeptoeter, maar luisteren. Niet wegkijken, maar aankijken. We moeten het samen doen, juist hier…
De dag dat ik vergat hoe ik moest vliegen
Zo over je grenzen heen gaan, dat de rek er helemaal uit is en terugveren niet meer lukt. Voor even vleugellam. Maar het komt goed, geloof me!
Haperdagen
We roepen allemaal dat we ‘dicht bij onszelf’ moeten blijven. Soms lukt het en soms ook helemaal niet. Van die dagen vol oude valkuilen, waar je dan toch weer intuint. Haperdagen noem ik ze.
Valkuilen en struikelblokken
Struikelen over liefde? Heus het kan. Zeker als iemand je er onbedoeld mee voor de voeten loopt. Misschien is liefde wel op haar mooist als het een springplank is of een punt om op terug te veren.
Oleanders en olijven – de smaak van afscheid
In augustus denk ik altijd graag terug aan onze lange zomers op het Portugese platteland! De oude boerderij die we in 1987 voor een habbekrats kochten, inclusief eigen dal met olijf- en sinaasappelbomen.
Always be KIND, kinderen en scheiding… wat doet het met ze?
Het lijkt soms zo makkelijk, maar ook ‘kind zijn’ is niet altijd vanzelfsprekend. Zeker niet als je ouders gaan scheiden. Want ook al is het goed geregeld, geen kind kiest ervoor om een ‘thuishuis’ te verliezen.
Heb jij dat ook?
Het zal ongetwijfeld herkenbaar zijn. Dat gevoel dat af en toe de emmer overloopt, dat je geleefd wordt en dat je zin hebt om de eerste de beste afslag te nemen, op zoek naar een stukje rust en ruimte. Even weer voelen waar het echt om gaat. Te veel stemmetjes in je hoofd, die soms zoveel lawaai maken, dat je jezelf niet meer verstaat.
Van oude mensen en dingen die voorbijgaan
Honderden uitvaarten heb ik de afgelopen jaren begeleid en heel veel gewone en bijzondere levensverhalen gehoord en opgeschreven. Met oprechte bewondering voor al die mensen die op een heel kwetsbaar moment in hun leven open..
Kerstmist, een kerstgedicht over een kwetsbaar jaar
Het was me een jaartje wel… met heel veel ups en downs. Afscheid moeten nemen van mij heel dierbare mensen, zodat je ook zelf onverwacht weer even aan die andere kant van een uitvaart staat. Oude tranen gehuild, die er op de een of andere manier ook altijd weer bij willen zijn op dit soort…
What’s in a name? De gedachte achter Zilveren Sleutels
Het is me al heel vaak gevraagd… wat is nou de gedachte achter Zilveren Sleutels? Waar en wanneer de naam precies geboren is, dat weet ik niet meer, maar wel dat ik altijd een beetje geïntrigeerd ben geweest door van die mooie, oude zilveren sleutels, die dan in zo’n zware bos bij elkaar hangen. Misschien…