Ik mis je in alle kleuren

Een droom komt uit! Binnenkort verschijnt dan toch eindelijk mijn eerste gedichtenbundel.

Een mij nu al heel dierbaar boek, met persoonlijke gedichten over afscheid en verlies. Geschreven voor kinderen, jongeren en volwassenen. Mensen die soms heel dicht bij mij stonden, maar ook mensen die ik zelf niet kende, maar die door anderen gekend werden.

Wat dit boek ook bijzonder maakt, zijn de prachtige illustraties van Angelique Bosman. Ik heb haar leren kennen via Saskia Bruil (vormgeving)  Zij hebben mij mede geïnspireerd om er iets moois van te maken, maar ook om het klein, persoonlijk en integer te houden en ik heb het gevoel dat ik daarin geslaagd ben.

Inspireren…

Niet alleen mensen kunnen echter inspireren.
Ook verdriet heeft soms die kracht.

En dat is waar dit boek over gaat.
Over die andere, warme kant van verdriet, die kleur geeft aan tranen en je laat voelen wat er echt toe doet. Die verstilt en kwetsbaar maakt. Die liefde heet.

Dat heeft mij in elk geval, na de dood van mijn ouders, geïnspireerd bij het schrijven van   “Ik mis je in alle kleuren”  en ik hoop dat ik die inspiratie aan anderen kan doorgeven.


Ik mis je in alle kleuren

Er zijn geen vaste kleuren
het is niet blauw of geel
je kunt in rood ook zeggen
ik mis je heel erg veel

er zijn geen strakke lijnen
soms is het bruin, soms groen
verdriet past niet in hokjes
van hoe je het moet doen

soms schilder ik dat ik je mis
en kies ik glanzend goud
omdat ik daarmee zeggen kan
hoeveel ik van je houd

soms verf ik dwars door het papier
met inkt zo zwart als roet
omdat ik echt niet weten zou
hoe het nu verder moet

ik klieder vaak ook maar wat aan
en het wordt een bonte boel
als ik me soms meer pimpelpaars
en dan weer knaloranje voel

soms teken ik een witte stip
met grijze cirkels erom heen
ik zit er ergens middenin
en voel me helemaal alleen

in alle kleuren van mijn tranen
denk ik elke dag aan jou
dus als de zon weer schijnen gaat
heb ik een regenboog van rouw.